Η Αποθήκη

 

Είπα σε αυτό το blog να γράψω για τα τεκταινόμενα εν γένει και πολύ περισσότερα για τις μεταφορές. Παρότι οι αποθήκες δεν έχουν άμεσο ρόλο στην μεταφορά θα πω εδώ γιατί μου έκανε εντύπωση η συγκεκριμένη.

Γενικά οι αποθήκες είναι σχετικά πρόχειρα κατασκευάσματα, μεγάλα τα περισσότερα, που προστατεύουν τα προϊόντα που τους εναποθέτουμε από τις καιρικές συνθήκες και επίδοξους κλέφτες.

Στην συγκεκριμένα αποθήκη που ξεφόρτωσα πρόσφατα απλώς πίστεψα ότι κάποιος το παράκανε!..

 

Γύρω – γύρω από τις μεταλλικές θέσεις εναπόθεσης παλετών υπήρχε ένα κίτρινο πλέγμα προστασίας – φύλαξης που δεν άφηνε πρόσβαση στις παλέτες παρότι βρισκόσουν ήδη μέσα στην αποθήκη. Σε συγκεκριμένα σημεία από την μπροστινή πλευρά βρίσκονταν μεταλλικές πόρτες με συναγερμό και μεγάλες πορτοκαλί μηχανές που πηγαινοέρχονταν φύλαγαν μικρά ανοίγματα στο πλέγμα που ίσα ίσα χωρούσε μία παλέτα.

 

Δεν ξέρω αν η εντύπωση που παίρνει κανείς από τα παραπάνω είναι επιστημονικής φαντασίας τύπου Σταρ Τρεκ αλλά εγώ παρά το ότι πήγα να φορτώσω τρόφιμα, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι πλάκες χρυσού ή διάφορα άλλα τιμαλφή φυλάγονται εδώ και εγώ ήμουν από τους λίγους που το έμαθαν..

“Μα ρε παιδιά ούτε εσείς δεν επιτρέπεται να μπείτε στην αποθήκη” ρώτησα τους αποθηκάριους που με φόρτωναν. Η απάντηση ήταν χαμόγελα συνοδευόμενες από καταφατικές κινήσεις του κεφαλιού…

Δεν θέλω να κουράσω λέγοντας για το σοκ που υπέστη όταν πήγα να πάρω τα τιμολόγια. Είναι όμως αναπόφευκτο: διαπίστωσα ότι όλες αυτές οι ρομποτικές μηχανές ήταν συνδεδεμένες σε ένα τεράστιο υπολογιστή μεγέθους μικρού δωματίου που κατέγραφε ακόμα και την φόρτωση όχι μόνο τις παραγγελίας αλλά και του αυτοκινήτου. (Πιστεύω πως αν ήταν συνδεδεμένο με το GPS του αυτοκινήτου θα μπορούσε να ελέγχει και το δρομολόγιο!).

Ο τρόπος που λειτουργούσε το σύστημα αυτό, χωρίς να ξέρω πόσο ενεργοβόρος ήταν, φαινόταν, ασφαλής και αποτελεσματικός. Ρύθμιζε τα πάντα μέσω μικρών κόκκινων ακτινών που εντόπιζαν την ακριβή θέση της παλέτας και συγχρονίζονταν μεταξύ τους ώστε να μην μπλέκουν τις παραγγελίες. Όλα τα δεδομένα μεταβιβάζονταν στον κεντρικό υπολογιστή που έδινε τις εντολές για το πια παραγγελία θα φορτωθεί κλπ.

Γνωρίζοντας από προσωπική πείρα την δουλειά του αποθηκάριου (όπως και οι περισσότεροι οδηγοί) μπορώ να πω με σιγουριά πόσο πιο ξεκούραστη γίνεται η δουλειά αλλά και πόσο πιο αποδοτικό, ωφέλιμο και ασφαλές μου φάνηκε το παραπάνω σύστημα.